خداترس را بر رعيت گمار                    كه معمار ملك است پرهيزگار
بدانديش تست آن و خونخوارخلق        كه نفع تو جويد در آزار خلق
رياست به دست كساني خطاست       كه از دستشان دستها بر خداست
نكوكار پرور نبيند بدي                        چو بد پروري خصم خون خودي
مكافات موذي به مالش مكن               كه بيخض برآورد بايد ز بن
مكن صبر برعامل ظالم دوست            چه از فربهي بايدش كَند پوست
سرگرگ بايد هم اول بريد                    نه چون گوسفندان مردم دريد
(بوستان سعدي- باب اول در عدل و تدبير)